Büyük Global İnsanlık

Tutmuyor elim ne kağıt,
ne kalem.
Giderek yüreğime benzedi
ellerim.

Ellerim Filistin
prangada.
Yüreğim Lübnan
yangın yeri.
Gözlerim Irak
kurşun ve pusu.

İnsanlık
derin uykularda
Lübnanlı kardeşim
öldüğün yalan,
yarasız – kansız
ölüm
olur mu?

Siyonist-coni
cana kıyar mı?
Bu da yalan.

Lübnanlı
3 yaşında bir bebeğin
gözleri
yüreğimde saklı.

Elleri,
insanlığın iki yakasında
kaldı …

Ey büyük insanlık
nerdesin?
İnsanlık,
utanılası insanlık
nerdesin.

Susuyoruz! ! !
İnsanlık onurumuzla.
İtmiyiz – İnsanmıyız! ?

Bu fırtına dinsin diye
bekliyoruz,
dineceği yok,
Böyle bir fırtınada
ölmekten mi korkuyoruz.

Bir yanım Filistin,
diğeri Lübnan
Irak
bana yüreğim kadar ırak,

Şimdi,
insanlık onuru
vesikalı fahişe,
beyaza boyanmış
genel evde olmasa da.

Kardeşlerim,
her şey bir yana;

Bir misket
bombası,
bir de
fosfor! ..

Şimdi ne demeli
buna,
kanı akmadan
ölen insanlara! ?