Dün gece seni gördüm ey Ölüm..!

Sen denen korkuyu ve hayatı bir hiçe çeviren bütün değerlerin değersizliğini..

Nasıl olsa geleceksin biliyorum,gerçekten geleceksin,öyleyse koşmalıyım aşk denilen sahile...

Beni kendine çekeceksin biliyorum ey ölüm...

İnsana,hayata,malsızlığa,mülksüzlüğe,mekansızlığa. ..

Birlikte büyütmemi isteyeceksin varla yok olanı...

Adam gibi hata sarılmanın erdemini hatırlatacaksın son anımda,ama iş işten geçecek...

Yeniden doğuşumda,ne olduğumu yansıtacaksın geceler boyu..

Yakama düğümlememi isteyeceksin,kendini her an....

Bir ''Sessiz Gemi''ye binerek gideceğimi,kimbilir ne zaman,nerde ve nasıl..

''Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,

Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.''

(Yahya Kemal Beyatlı)

Dün gece seni gördüm ey ölüm...

Bir yığın yaprak arasında,musallada,kimsesiz...

Dün gece seni gördüm ey ölüm...

Yani kendimi...

Özcan Ünlü

"Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.''
"

söylenecek çok şeyi var ölümün...

...Nasıl olsa geleceksin biliyorum,gerçekten geleceksin,öyleyse koşmalıyım aşk denilen sahile...

PAYLAŞIM İÇİN TŞKLER Smile

güzel paylaşımın için teşekkürler..